سرم ها جز مواد دارویی هستند که دارای ترکیباتی متفاوت بوده و هر کدام از آنها برای بیماری خاصی مورد استفاده قرار می گیرند. سرم ها دارای ترکیبات آمینو اسیدی، کربوهیدراتی، الکترولیتی و …. هستند.

در طبقه بندی محلول های تزریقی ترکیب شیمیایی و غلظت اسمزی محلول اهمیت دارد و تقسیم بندی آنها بر همین اساس انجام می گیرد.

انواع محلول های کریستالوئیدی

محلول های ایزوتونیک

مایعات و محلول های ایزوتونیک سبب افزایش حجم ECF، یک لیتر مایع ایزوتونیک به میزان لیتر حجم EFC را افزایش می دهد. محلولهای ایزوتونیک عبارتست از: دکستروز 5 درصد در آب ( D5W)، محلول رینگر، محلول کلرور سدیم 9/.%  ( N/S)، محلول رینگر لاکتات ) RL) – D/W5%_D/S 5%

سرم  ِD/W5%

     محلول قندی 5% (D/W5%) در ابتدا ایزوتونیک است اما با متابولیزه شدن سریع گلوکز به مایعی هیپوتونیک ( 3/1 خارج سلول و3/2 داخل سلول) تبدیل می شود. این نکته باید در بیمارانی که در معرض خطر افزایش فشار داخل جمجمه هستند مورد توجه قرار گیرد.

نکات قابل توجه در سرم D/W5% عبارتست از :

1. محلول D/W5% محلول مناسبی برای احیا، مایع نیست
2. به منظور ایجاد دیورز خفیف در درمان مسمومیت ها و دفع توکسمی بکار می رود.
3. استفاده از گلوکز به همراه انسولین و الکترولیت ها (KCL) در انفارکتوس میوکارد از آسیب بافتی می کاهد( سرم GIK) .
4. در بیماران N.P.O به منظور تامین انرژی بیماران و جلوگیری از تجزیه غیر ضروری پروتئین ها بدنبال فقر غذائی استفاده می شود.
5. ِ D/W5%جهت رقیق سازی برخی داروها برای انفوزیون داخل وریدی (مانند دوپامین و بی کربنات سدیم ) بکار می رود.
6. محلول دکستروز 10 درصد همراه با اسیدهای آمینه (آمینوفیوژن) و اینترالیپید در تغذیه پارنترال (TPN) استفاده می شود . همچنین در بیمارانی که ادم ریوی دارند بعنوان محلول K.V.O استفاده می شود.
7. در بیمارانی که تب شدید دارند به منظور تامین انرژی مصرف شده از محلول D5W استفاده می شود.
8. در بیمارانی که ادم ریوی دارند (با تشدید دیورز از تجمع مایع آلوئولی می کاهد)
9. در جراحی ها 150-50 گرم گلوکز جهت جلوگیری از هیپو گلیسمی حین عمل انفوزیون شود.
10. محلول دکستروز  10 درصد در مسمومیت با ژتاسیم بهمراه انسولن استفاده می شود.

ادامه مطلب...