-        شناسایی بیماربدحال..

:

–        هنگامی که بیمار را صدا می کنید ، یا به آرامی تکان می دهید، هیچ واکنشی ندارد.

-       علائم حیاتی :

• بررسی وضعیت تنفس :

–        تنفس عادی وطبیعی ( تعداد 12-18 باردردقیقه )

–        برادی پنه ( کمتراز10 باردردقیقه با عمق وریتم عادی )

–        تاکی پنه ( سریع سطحی بیشتراز24باردردقیقه )

–        هیپوونتیلاسیون ( تنفس سطحی وغیرطبیعی)

–        هیپرونتیلاسیون ( افزایش تعداد وعمق تنفس که تنفس کاسمال هم نامیده می شود که براثرکتواسیدوز دیابتی ایجادمی شود)

–       تنفس شین استوک (تنفس دوره ای منظم که درآن تعداد وعمق تنفس افزایش یافته وسپس کاهش می یابد تا آپنه ایجاد شود و20 ثانیه آپنه طول می کشد)

–        آپنه یا قطع تنفس

• بررسی نبض :

برای بررسی نبض بیمارسه مورد راارزیابی می کنید:

                                                      1-تند یا تاکیکارد بالاتر از 100 در دقیقه

- تعداد نبض دردقیقه :                        2-کند یا برادیکارد پائین تر از 60 در دقیقه

                                                    3-معمولی 100-60 دردقیقه

                               1-منظم ( فاصله نبض طبیعی ومنظم )

-        ریتم نبض:     2-نامنظم ( فاصله بین نبض ها نامنظم )

                             3-منظم همراه با ضربان های زودرس

                                 1-نبض قابل لمس نیست

-       قدرت نبض           2-نبض نخی (با فشار کم محومی شود )

                                 3-نبض ضعیف

                                 4-معمولی (بافشارمعمولی محونمی شود)

                                 5-نبض پر (بافشارمحونمی شود)

توجه: در موارد فوریت ازنبض کاروتید استفاده می شود

• بررسی فشارخون :

                                             ماگزیمم (سیستول)                                           مینیمم (دیاستول)

-        فشارخون ایده آل :           کمتراز120mmhg                                       کمتراز 80mmhg

-        فشارخون طبیعی :           130-120   mmhg                                    کمتراز80 mmhg

-        فشارخون مرزی :            140-130   mmhg  90-80                                  mmhg

-        پرفشاری درجه یک:         160-140 mmhg  100-90                                   mmhg

-        پرفشاری درجه دو:           180-160   mmhg 110-100                                 mmhg

-        پرفشاری درجه سه           بالاتراز180 mmhg  110                                  mmhg

v   بطورمتوسط دربالغین فشارسیستول 140-100 mmhg ودیاستول 90-60 mmhg می باشد وفشاربالای 90/150 راپرفشاری می گویند .

v  تغییربیش از 20میلیمترجیوه درفشارخون پایه باید اطلاع داده شود

• مراحل انجام کار:

1-               بررسی وضعیت هوشیاری بیمار

2-               کناربیماربمانید واوراترک نکنید

3-               ازفرددیگری برای اعلام کد9 کمک بگیرید

4-               درعرض 10 ثانیه نبض بیماررابررسی کنید درصورت عدم نبض شروع فوری CPR

5-               ترتیب C-A-B رارعایت کنید.

6-                ماساژقفسه سینه با سرعت100 باردردقیقه 30 ماساژدرعرض 20 ثانیه بدهید ، (میزان فشارباید قفسه سینه را5 سانتیمترجابجا کند ) ، درهر ماساژ اجازه دهید تا قفسه سینه به حالت اول برگردد.

7-               راه هوایی رابازکنید.

8-               سیستم تنفس رابررسی کنید(بانگاه کردن ویا با صورت خود حس کنید).

9-               دوبارتنفس 30بارماساژ (درهنگاه دادن تنفس به بالارفتن قفسه سینه توجه کنید )

10-          فاصله هرتنفس 5/1 ثانیه باشد وهرتنفس یک ثانیه طول بکشد وبایدهنگام دادن تنفس ماساژقلبی قطع گردد. تنفس وماساژ 30:2 تا 5سیکل ادامه پیدامی کند (حدود2دقیقه )

11-          درصورت وجود دفیبریلاتور بیفازیک : شوک 150-200 ژول بعدازهر5سیکل وبلافاصله بدون وقفه ماساژادامه پیدا می کند

12-          درصورت تعبیه لوله تراشه بدون هماهنگی بین ماساژ وتنفس ، ماساژ 100 ضربه دردقیقه ادامه پیدامی کند وهر6تا8ثانیه یک تنفس داده می شود (8تا10 تنفس دردقیقه )

توجه: ازهیپرونتیله کردن بیمارخودداری کنید

13-          به محض رسیدن تیم CPR ازبیمارفاصله گرفته وبادادن گزارش احیای بیماررا به تیم بسپارید ودردادن وسایل به تیم CPRکمک کنید .