15 داروی پرفروش ایران بر اساس آخرین آمارها از سوی سازمان غذا و دارو، در جدول زیر قابل مشاهده است:

کلوپیدوگرل (Clopidogrel)

که پرمصرف‌ترین داروی کشور است، در ردیف داروهای بیماران قلبی - عروقی قرار می‌گیرد و مهارکننده تجمع پلاکتی است. این دارو در بیماران مبتلا به آترواسکلروزیس با ریسک آنفارکتوس میوکارد، سکته و بیماری‌های عروق محیطی تجویز می‌شود.

سفیکسیم (Cefixime)

که بر اساس آخرین آمار، دومین داروی پرمصرف ایران است، یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورینی است‌. این آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان طیف وسیعی از بیماری‌های عفونی باکتریایی مثل عفونت‌های تنفسی، عفونت‌های پوست و بافت نرم و عفونت‌های استخوان یا مفاصل و عفونت‌های ادراری مؤثر هستند. سفیکسیم همچنین ممکن است برای پیشگیری از ایجاد عفونت در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند یا در افرادی که به هر علتی مستعد عفونت هستند، استفاده شود.

 آموکسی‌سیلین (Amoxicillin)

سومین داروی پرمصرف ایران، نام یکی از داروهای خانواده پنی‌سیلین‌ها و از دسته بتالاکتام‌ها است. این دارو یکی از مهمترین و پرمصرف‌ترین آنتی بیوتیک‌های خوراکی است. از این دارو در درمان بسیاری از عفونت‌ها مانند عفونت گوش میانی، سینوزیت، گلودرد استرپتوکوکی، پنومونی، عفونت‌های پوستی، عفونت‌های مجرای ادراری، بیماری لایم و عفونت‌های کلامیدیایی استفاده می‌شود.

آلبومین ( Albumin)

در گروه دارویی مشتقات خونی قرار می‌گیرد و افزایش دهنده حجم پلاسماست. محلول‌های حاوی آلبومین در درمان فوری کم حجمی خون همراه یا بدون شوک، کمی پروتئین خون در بیمارانی که دچار سوختگی‌های شدید شده‌اند، به منظور حفظ حجم پلاسما و غلظت پروتئین و جلوگیری از غلیظ شدن خون، به عنوان داروی کمکی برای رقیق نمودن خون در اعمال جراحی بای پس قلب استفاده می‌شوند. همچنین از محلول غلیظ آلبومین به صورت کمکی در بیماران تحت همودیالیز و نارسایی حاد کبدی و زیادی بیلی روبین خون نوزادان استفاده می‌شود. آلبومین یک تنظیم کننده مهم حجم خون در گردش است.

ایمیون گلبولین (immune globulin)

این دارو برای مبتلایان به نقص سیستم ایمنی، لوسمی لنفوسیتیک مزمن سلول‌های B، سندروم کاوازاکی، جلوگیری از عفونت در کودکان مبتلا به ایدز و در پیوند مغز استخوان به منظور کاهش احتمال بروز و شدت عفونت سیستمیک و کاهش واکنش میزبان بر علیه پیوند مصرف می‌شود.

کو- آموکسی کلاو ( Co-Amoxiclav)

در گروه آنتی بیوتیک‌ها قرار گرفته و در درمان بیماری‌های عفونی به خصوص عفونت‌های مقاوم به آموکسی سیلین مانند سینوزیت، عفونت گوش میانی، عفونت مجاری‌ تنفسی‌ و برونشیت‌مزمن کاربرد دارد.

سوماتروپین (Somatropin )

با نام علمی Growth Hormone در درمان کوتاهی قد ناشی از کمبود هورمون رشد از جمله در کوتاه قدی در سندروم ترنر به کار می‌رود.

ایمی پنم (Imipenem+Cilastatin)

در ردیف داروهای ضد باکتری قرار می‌گیرد و برای درمان عفونت‌های افراد مبتلا به نقص ایمنی، عفونت‌های داخل شکمی، عفونت‌های استخوان و مفاصل، عفونت‌های پوست و بافت نرم، عفونت‌های راه ادراری و راه صفراوی، پنومونی اکتسابی بیمارستانی به کار می‌رود.

 فیلگراستیم (Filgrastim)

شکل مصنوعی G-CSF (فاکتور محرک کلنی گرانولوسیت) است، نوعی پروتئین طبیعی که عامل تولید گلبول‌های سفید خون است.

کمبود G-CSF خطر عفونتهای باکتریایی را افزایش می‌دهد. این دارو مغز استخوان را وادار به تولید گلبول‌های سفید خون می‌کند و بدین ترتیب از خطر عفونت می‌کاهد و سبب ورود سلول‌های مغز استخوان به خون می‌شود تا در آنجا تجمع کنند و بیماری مغز استخوان درمان شود یا در طول درمان سرطان پیشرفته جایگزین مغز استخوان از دست رفته بشود.

فیلگراستیم را برای درمان بیماران مبتلا به نوتروپنی مادرزادی (کمبود G-CSF)، برخی بیماران ایدزی و کسانی که به تازگی مقدار زیادی شیمی درمانی یا پرتو درمانی در خلال پیوند مغز استخوان یا برای درمان سرطان دریافت کرده‌اند تجویز می‌کنند. این بیماران مستعد ابتلا به عفونت‌های مکرر و شدید هستند. درد استخوان یکی از عوارض شایع درمان با فیلگراستیم است که با مصرف ضددردها قابل کنترل است. اگر این دارو به بیمارانی که دچار برخی اختلالات خونی نادر هستند داده شود خطر لوسمی بالا می‌رود.

متفورمین (Metformin)

به عنوان کاهنده قند خون در درمان دیابت نوع دو (دیابت غیروابسته به انسولین) بکارمی‌رود. متفورمین در اختلال متابولیسم کربوهیدرات و درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز تجویز می‌شود.

اینترفرون بتا (Interferon β – 1b)

از جمله داروهای بیماران ام اس است. اینترفرون‌ها در برابر عفونت های ویروسی مقاومت می‌بخشند و در واکنش‌های ایمنی طبیعی بدن، حتی در غیاب ویروس ها، شرکت دارند. حداقل 3 نوع متفاوت از اینترفرون‌های انسانی شناسایی شده‌اند که برحسب اثر ضد ویروسی، ضد رشد و فعال‌سازی سلول کشنده طبیعی به اینترفرون‌های آلفا، بتا و گاما تقسیم بندی می‌شوند. این پروتئین‌ها توسط لوکوسیت‌ها، لنفوسیت‌ها، فیبروبلاست‌ها و سایر سلول‌های سیستم ایمنی تولید می‌شوند. امروزه اینترفرون بتا نوترکیب در دو میزبان جانوری و باکتریایی تولید می‌شوند که به ترتیب اینترفرون بتا آ1 و بی1 شناخته می‌شوند.

اینترفرون بتا برای درمان نوع عود کننده - فروکش کننده ام اس استفاده می‌شود. مشخص شده‌ است که این دارو تعداد و شدت حمله‌ها را کاهش می‌دهد و پیشرفت به سوی ناتوانی را کند می‌کند.

آزیترومایسین ( Azithromycin)

نوعی آنتی‌بیوتیک از گروه ماکرولیدها است که برای گلودرد استرپتوکوکی، برونشیت، برخی انواع ذات الریه و عفونت‌های کلامیدیایی تجویز می‌شود.

دوستکسل (Docetaxel)

داروی ضد سرطان است که در درمان سرطان‌های پستان، در مراحل پیشرفته تومور بدخیم سرطان پستان، ریه و تخمدان کاربرد دارد.

آتورواستاتین (Atorvastatin)

در ردیف داروهای قلبی-عروقی قرار می‌گیرد و به عنوان داروی کمکی همراه با رژیم غذایی در درمان چربی خون بالا مصرف می‌شود.

اورلیستات (Orlistat)

با نام تجاری زنیکال تنها داروی تایید شده برای کاهش وزن است و به صورت برگشت پذیر آنزیم روده‌ای لیپاز را مهار می‌کند و مانع جذب کامل چربی‌ها می‌شود.